DECEMBER 17 – LETTER FROM ARMENIA | DAVID
The Prelacy’s Orphan Sponsorship program was established in 1993 and continues to be the central mission of the Prelacy’s projects in Armenia and Artsakh. As part of the program, letters are received regularly from children addressed to their actual or potential sponsors. We are pleased to share some of these letters through Crossroads.
This week’s letter is from David* who is sponsored by Mr. and Mrs. Raffi Shekookian.
*In order to protect the privacy of the children we use only their first names.
Dear Sponsor,
This is David, and I am now 18 years old. I live in Yerevan on Saryan Street. This year I graduated from high school and want to continue my education in the College of Physical Education. I already sent in my application. I hope I will get accepted.
I live with my mother and brother. My brother is now in Moscow trying to find a job. My mother doesn’t work because of her poor health. This year I will be called for my obligatory military service. I will go to serve and do my duty for my country. Because of the pandemic, everything is messed up. I feel really bad for this situation. I want it to be over soon for people to go back to their normal lives. I think that everything will be well.
I am so grateful to you for your support for so many years to us and families like ours. May God bless you with long life and success.
David
—
«Մեծն Ներսէս» բարեսիրական հասարակական կազմակերպութեան կողմէ կատարուող որբերու հովանաւորութիւնը կը շարունակէ մնալ Ազգ. Առաջնորդարանի Հայաստանի ու Արցախի ծրագիրներուն առանցքը՝ 1993էն ի վեր։ Հովանաւորուած երեխաները կանոնաւորապէս կը թղթակցին իրենց հովանաւորին հետ։ Այդ նամակներէն նմոյշներ կը ներկայացնենք ամէն շաբաթ, յիշելով միայն գրողներուն անունները՝ անոնց ինքնութիւնը գաղտնի պահելու համար։
Այս շաբթուան նամակի հեղինակը՝ Դաւիթը, կը հովանաւորուի տէր եւ տիկ. Ռաֆֆի Շէքուքեաններու կողմէ։
«Բարեւ ձեզ, յարգելի հովանաւոր։
Ես … Դաւիթն եմ, 18 տարեկան։ Ապրում եմ Երեւանում՝ Սարեան փողոցում։ Ես այս տարի աւարտեցի դպրոցը։ Ուզում եմ ընդունուել ֆիզկուլտ ինստիտուտ։ Արդէն գործերս ուղարկել եմ։ Յուսով եմ կ՚ընդունուեմ։
Ես ապրում եմ մօրս ու եղբօրս հետ։ Եղբայրս գնացել է արտագնայ աշխատանքի Մոսկուա։ Մայրս չի աշխատում վատառողջ լինելու պատճառով։ Այս տարի պէտք է զօրակոչուեմ բանակ։ Գնամ հայրենիքիս պարտքը կատարեմ։
Այս հիւանդութեան պատճառով ամէն ինչ խառնուել է իրար։ Ես շատ եմ ցաւում այս վիճակի համար։ Շատ եմ ուզում այս ամէնը շուտ աւարտուի։ Մարդիկ ապրեն իրենց սովորական կեանքի հունով։ Ինձ թւում է՝ ամէն ինչ լաւ կը լինի։
Ես շատ շնորհակալ եմ ձեզ, որ այսքան տարի օգնում էք մեզ նման ընտանիքներին։ Թող Աստուած ձեզ երկար կեանք տայ ու յաջողութիւն։
Դաւիթ»