ԲԵԼԼԱ ԴԱՐԲԻՆԵԱՆ (մահ՝ 23 Օգոստոս, 2005)

Բելլա Դարբինեան 1960-1980-ական թուականներուն հայ երգի ամենէն յայտնի անուններէն մէկը եղած է Հայաստանի եւ Սփիւռքի մէջ։

Բելլա Դարբինեան ծնած է 10 Փետրուար, 1936-ին, Կիրովականի մէջ (այժմ՝ Վանաձոր)։ Բուն մականունը Կուզնեցովա էր (հայրը ռուս էր, մայրը՝ հայ)։ Երբ մտած է երաժշտական ասպարէզի մէջ, յարմար դատած է հայկական անունով հանդէս գալ եւ, մականունի ուղիղ թարգմանութեամբ, դարձած է Դարբինեան։

1955 թուականին ընդունուած է Ռոմանոս Մելիքեանի անուան երաժշտական ուսումնարանը, իսկ 1959-ին՝ Երեւանի Կոմիտասի անուան պետական երաժշտանոցը, ուր սորված է նշանաւոր երգչուհի Տաթեւիկ Սազանդարեանի դասարանին մէջ։ 1962-ին ուսումը շարունակած է Մոսկուայի Մեծ թատրոնին կից արուեստանոցին մէջ։ Անոր ուղին սահմանուած էր ըլլալու օփերան, սակայն Հայաստանի էստրադային նուագախումբի ղեկավար Կոնստանտին Օրբելեանը համոզած է երգչուհին, որ ընտրէ աւելի արդիական՝ էստրադային տեսակի երգերու ուղին։ Վերադառնալով Երեւան, 1961-1966-ին այդ նուագախումբի մեներգչուհին դարձած է, 1966-ին արժանանալով  Հայաստանի վաստակաւոր արուեստագէտի տիտղոսին։ 1960-ական թուականներուն, Ռայիսա Մկրտչեանի հետ էստրադային երգերու գլխաւոր մեկնաբանը եղած է Հայաստանի մէջ։

1966-1996-ին եղած է Հայաստանի էստրադային սիմֆոնիկ նուագախումբի մեներգչուհի, իսկ այդ միջոցին անցած է ժողովրդական ու գուսանական երգերու մեկնաբանութեան։

2001-in Բելլա Դարբինեան ստացած է «Մովսէս Խորենացի» մետալը։ Մահացած է 23 Օգոստոս, 2005-ին, Երեւանի մէջ, կոկորդի քաղցկեղէ։