Օրացոյցի զուգադիպութեամբ, Հայոց Ցեղասպանութեան ոգեկոչումը եւ Զատիկը կը նշուին մօտիկ թուականներու։ Անկարելի է անտեսել այս իմաստալից փոխաբերութիւնը։ Ազգովին յարութիւն առած ենք 1915ի սեւ օրերէն ետք, երբ ցեղասպան թուրքը մեզ անհետացման եզրին հասցուց։
Այսուհանդերձ, ոչնչացման վերապրիլը գործին առաջին կէսն է միայն։ Պէտք է ոտքի կանգնինք դիմագրաւելու մեր թշնամիներուն, որոնք իրենց եղեռնագործ մտադրութենէն հրաժարած չեն բնաւ։ Այս Ապրիլ 24ը, որ կը հետեւի մեր Տիրոջ հրաշալի Յարութեան տօնին, պէտք է վերածել հայ ազգի վերածննդեան օրուան, վերաշինելով Հայաստանն ու Արցախը եւ վերակենդանացնելով աշխարհասփիւռ համայնքները, ինչպէս Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Ա. մեզ կոչ ըրած ընելու «Սփիւռքի տարի»ի ընթացքին։